ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Μόνιμος και καθημερινός στόχος του Διευθυντή είναι:

Η εκπλήρωση των προαναφερόμενων στόχων

η Καλή & Αποτελεσματική λειτουργία του Σχολείου ως Οργανισμού,

Η δημιουργία και διατήρηση καλού Παιδαγωγικού Κλίματος,

Η συνεχής βελτίωση της Σχολικής Επίδοσης των μαθητών, κλπ.

Άξονες Επιτυχούς Λειτουργίας

Ειδικά σε ένα πολυπολιτισμικό σχολείο ο Διευθυντής πρέπει να διαθέτει τις γνώσεις, την προσωπικότητα αλλά και την πεποίθηση συνύπαρξης λαών και ανθρώπων σε ένα κλίμα αμοιβαίας αποδοχής,

Για να πετύχουν οι παραπάνω αναφερόμενοι στόχοι δεν αρκεί η προσπάθεια ή το έργο ενός προσώπου. Το σχολείο πρέπει να λειτουργεί ως σύνολο ή ως «αρμονική ομάδα»

Θεωρείται λοιπόν αναγκαία, «εκ των ων ουκ άνευ», η Βελτίωση της Συνεργασίας των μελών της Εκπαιδευτικής Κοινότητας (Εκπαιδευτικοί, Μαθητές, Γονείς) και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τελικό σκοπό την καλύτερη εκπαίδευση των μαθητών μας.

Το παράδειγμα Λειτουργίας και Διοίκησης του 3ου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης

Επειδή πολλοί μαθητές μας προέρχονται από άλλες χώρες, μεταφέροντας διαφορετικούς πολιτισμούς σκεφθήκαμε ότι αυτό μπορεί να αποτελεί πλούτο για το σχολείο μας!

Τι λύσεις θα μπορούσαν να δοθούν και με τι στόχο ;

Από τις πρώτες «τακτικές ή καθιερωμένες» εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν στο σχολείο, όπως εθνικές επέτειοι, ημέρες μνήμης σημαντικών γεγονότων, διαπιστώσαμε ότι υπήρχε ενδιαφέρον για συμμετοχή πολλών μαθητών προερχόμενων από διάφορες χώρες.

Σκεφθήκαμε λοιπόν να δώσουμε τη δυνατότητα στους μαθητές να συμμετέχουν σε δράσεις που θα τους παρέχουν βιωματικές εμπειρίες και θα οδηγούν στην ενεργό μάθηση.

Πως φθάνουμε στην παρακίνηση των μαθητών και την ενεργό μάθηση;

Με την Αξιοποίηση των Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων του Υπουργείου Παιδείας,

Αξιοποίηση του θεσμικού Πλαισίου για Ημερήσιους Περιπάτους, Εκπαιδευτικές Επισκέψεις, Εκδρομές,

Εισαγωγή των Νέων Τεχνολογιών (ΤΠΕ) στη Διδασκαλία και στη Διοίκηση του σχολείου,

Το κρυφό αναλυτικό πρόγραμμα ή λανθάνον ή ανεπίσημο ή παραπρόγραμμα

Ο όρος αναφέρεται σε όλες τις ανεπίσημες επιδράσεις, διδακτικές και μη, που λαμβάνουν χώρα στο χώρο της τάξης και του σχολείου γενικότερα. Αφορά, αναλυτικότερα όλες τις γνώσεις, τις αξίες, τις στάσεις, τις νόρμες και τις πεποιθήσεις που αποκτούν οι μαθητές στα σχολεία κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής διαδικασίας, μαθησιακής αλλά και εξωδιδακτικής. Πρόκειται για όρο που έχει καθιερωθεί από τον Philip Jackson (1968), ο οποίος επεσήμανε την ύπαρξη και μελέτησε τη δομή, τη λειτουργία και τις επιπτώσεις του.

Ποικίλες δραστηριότητες της ευρύτερης σχολικής ζωής ούτε προγραμματίζονται ούτε ελέγχονται. Και είναι γνωστό πως αυτές κυρίως οι δραστηριότητες είναι εκείνες που δημιουργούν την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα κάθε σχολείου, όπως είναι επίσης γνωστό ότι η ατμόσφαιρα αυτή συμβάλλει στην επίτευξη στόχων και σκοπών οι οποίοι άλλοτε συμπληρώνουν και ενισχύουν, άλλοτε όμως αντιστρατεύονται και υπονομεύουν τους επίσημους σκοπούς του Αναλυτικού Προγράμματος (Γ. Φλουρής, 1983, 74).