ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

από τα παιδιά του Α3

Στο ξεκίνημα μιας νέας περιόδου στη ζωή τους, αυτής του γυμνασίου, τα παιδιά του Α3 σκέφτηκαν και έγραψαν τι τους αρέσει και τι όχι στη ζωή τους.

Ο φιλόσοφος της τάξης έγραψε ότι «η ζωή είναι η μικροσκοπική ανακάλυψη της αποκάλυψης γιατί το κάθε τι παλιό γίνεται κάτι καινούργιο». Ακόμα ξύνουμε το κεφάλι μας για να καταλάβουμε τι εννοεί.

Τους περισσότερους μαθητές τους αρέσει η φύση, τα ζώα αλλά κυρίως η οικογένεια. Φαίνεται ότι όσο και να γκρινιάζουν περνάνε οι περισσότεροι καλά στο σπίτι.

Πολλούς τους μαγεύει η θάλασσα, το χιόνι, η βροχή. Aλλοι παλι ενθουσιαζονται μονάχα με τους κολλητούς τους και οι πιο «ψαγμένοι» με τους καλούς άνθρωπους με θετική στάση στη ζωή. Όλοι δηλώνουν παιχνιδιάρηδες και είναι πρωταθλητές του καναπέ, των ηλεκτρονικών παιχνιδιών.

Υπάρχουν, βέβαια, και μερικοί που ιδρώνουν κάνοντας κάποιο άθλημα.

Σε κανέναν δεν αρέσουν οι πόλεμοι, οι σεισμοί, το καυσαέριο, το τσιγάρο. Μακάρι να τα θυμούνται και όταν μεγαλώσουν.

Του Μηνά Καλαντζίδη

Η συμπεριφορά των οπαδών τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει αλλάξει πολύ σε βαθμό ανησυχητικό.

Διαπιστώνουμε δύο κατηγορίες.

Ευφροσύνη Ιορδανίδου, Αναστασία Ασβεστοπούλου

Το οριγκάμι είναι η αρχαία τέχνη διπλώματος χαρτιού. Η λέξη origami προέχεται από τις λέξεις oru = διπλώνω και kami =χαρτί. Εμφανίστηκε τον 6ο αιώνα από τους μονάχους βουδιστές στην Ιαπωνία. Έπειτα μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά μέχρι στις μέρες μας. Χρησιμοποιείται στην καθημερινή ζωή.Οι Ιάπωνες δίπλωναν το χαρτί φτιάχνοντας δώρα και απασχολώντας τα παιδιά τις βροχερές μέρες που έπρεπε να μένουν στο σπίτι. Το origami έφτασε στη Βόρεια Αφρική από τους Άραβες και από εκεί διαδόθηκε στην Ευρώπη όταν οι Moors κατέκτησαν την Ιβηρική Χερσόνησο. Οι Ισπανοί στη συνέχεια μετέφεραν αυτή την τέχνη διπλώματος του χαρτιού στη Λατινική Αμερική, την ονόμασαν Papiroflexia και τη διάνθισαν εφαρμόζοντας ορισμένες καινούριες τεχνικές.

 Στην αρχαιότητα, στον μεσαίωνα και στους νεότερους χρόνους, τα έργα τέχνης αποτελούσαν μέσα επιβολής της ιδεολογίας που κυριαρχούσε.

Στην Αθήνα του Περικλή, οι πολίτες έβλεπαν τον εαυτό τους να δοξολογείται στην ζωοφόρο του Παρθενώνα. Στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία η τέχνη εξυμνούσε προσωπικότητες και θεούς, ενώ στον μεσαίωνα η τέχνη ενέπνεε στον λαό θαυμασμό και υπερηφάνεια.

Την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου η Γ΄ τάξη του γυμνασίου μας επισκέφθηκε τις περίφημες κατακόμβες του Αγίου Δημητρίου.

Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση ο Άγιος Δημήτριος φυλακίστηκε και μαρτύρησε σε αυτούς τους χώρους το 303 μ.Χ. Συγκεκριμένα ο πολιούχος και σωτήρας της πόλης μας άφησε εκεί μαρτυρικά την τελευταία του πνοή αρνούμενος να προδώσει την χριστιανική του πίστη.

Δευτέρα πρωί. Το ξυπνητήρι χτυπά στις 7:00. Ώρα για το σχολείο λοιπόν. Δύο το μεσημέρι επιστροφή από το σχολείο, φαγητό και διάβασμα όσο προλάβω. Αμέσως μετά αθλητισμός και ύστερα φροντιστήριο αγγλικών. Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό;

Όταν κλείνεις τα δώδεκα δεν έχεις προλάβει καλά-καλά να σκεφτείς τι είναι η ζωή.

Αξίζει τον κόπο όμως να δούμε τι απάντησαν οι μαθητές του Α2 όταν ρωτήθηκαν.