Ιωάννα Μαλίκη
Ο Γιώργος Ιωάννου ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες της μεταπολεμικής γενιάς. Το κανονικό όνομα ήταν Γιώργος Σορολόπης. Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 20 Νοεμβρίου 1927 και πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 1985, όταν ήταν μόλις 58 ετών.
Σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης και για ένα διάστημα υπηρέτησε ως βοηθός στην έδρα της Αρχαίας ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της πόλης.
Το 1959 εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή «Κιβώτια» και εννιά χρόνια αργότερα ακολούθησε η συλλογή «Τα χίλια δέντρα». Στράφηκε οριστικά στην πεζογραφία το 1964 με μια συλλογή 22 πεζογραφημάτων με τίτλο «Για ένα φιλότιμο».
Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την παράδοση και κατέγραψε και εξέδωσε δημοτικά τραγούδια, παραμύθια και έργα του Θεάτρου Σκιών. Ασχολήθηκε, επίσης, με το θέατρο.
Το 1981 εξέδωσε ένα θεατρικό έργο για παιδιά «Το αυγό της κότας». Μετά το θάνατό του εκδόθηκε το παιδικό ανάγνωσμά του «Ο Πίκος και η Πίκα».
Κύρια λογοτεχνική ενασχόληση, όμως, του Ιωάννου υπήρξε η πεζογραφία, όπου καθιέρωσε ένα εντελώς προσωπικό ύφος και τρόπο γραφής, από το οποίο επηρεάστηκαν αρκετοί μεταγενέστεροι συγγραφείς.
Τα κυριότερα πεζά του που εκδόθηκαν μέχρι τον θάνατό του ήταν «Η Σαρκοφάγος», «Η μόνη κληρονομιά», «Το δικό μας αίμα». Ακόμη, κυκλοφόρησαν σε δίσκο μελοποιημένοι στίχοι του με τον τίτλο «Κέντρο διερχομένων».
< Προηγούμενο | Επόμενο > |
---|