Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1939 και σκιαγραφεί με λυρική υποβλητικότητα μια νυχτερινή εικόνα αποχωρισμού. Η σκηνή διαδραματίζεται κάτω από το φως του φεγγαριού, που συντροφεύει τη μοναξιά του ποιητή.
Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
που λάμπει μες στη νύχτα, – τίποτ' άλλο.
Μια φωνή, που γρικιέται μες στο σάλο
και που σε λίγο παύει, – τίποτ' άλλο.
Πέρα, μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του βαποριού που φεύγει, – τίποτ' άλλο.
Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο,
στα βάθη του μυαλού μου. – Τίποτ' άλλο.
σ. 142 σχ. βιβλίου
Ακολουθούν διάφορες μελοποιήσεις του ποιήματος:
α. Μουσική Γιάννης Σπανός - Ερμηνεία: Καίτη Χωματά. ()
β. Μουσική: Νίκος Καρανικόλας – Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας. (1997)
/p>
γ. Μουσική – Ερμηνεία: Μιχάλης Τερζής. (1999)
δ. Μουσική: Δημήτρης Κανελλόπουλος – Ερμηνεία: Domenica. (2004)
ε. Μουσική: Γιώργος Δίπλας – Ερμηνεία: Δώρα Πετρίδη. (2006)
< Προηγούμενο | Επόμενο > |
---|