ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1939 και σκιαγραφεί με λυρική υποβλητικότητα μια νυχτερινή εικόνα αποχωρισμού. Η σκηνή διαδραματίζεται κάτω από το φως του φεγγαριού, που συντροφεύει τη μοναξιά του ποιητή.

Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
που λάμπει μες στη νύχτα, – τίποτ' άλλο.

Μια φωνή, που γρικιέται μες στο σάλο
και που σε λίγο παύει, – τίποτ' άλλο.

Πέρα, μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του βαποριού που φεύγει, – τίποτ' άλλο.

Και μόνο ένα παράπονο μεγάλο,
στα βάθη του μυαλού μου. – Τίποτ' άλλο.

σ. 142 σχ. βιβλίου

Ακολουθούν διάφορες μελοποιήσεις του ποιήματος:

ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Δ. ΣΟΛΩΜΟΥ

Ο Ερωτόκριτος είναι το πιο γνωστό και δημοφιλές έργο της κρητικής λογοτεχνίας.  Το σχολικό βιβλίο παραθέτει δύο αποσπάσματα.

Ολόκληρο το κείμενο παρατίθεται στο Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού σε πέντε ενότητες:  α ενότητα, β ενότητα, γ ενότητα, δ ενότητα ε ενότητα

Ακολουθούν δύο εκτελέσεις από το πολυτραγουδισμένο αυτό τραγούδι

Νίκος Ξυλούρης

Λουδοβίκος των Ανωγείων, Μαρία Αναματερού

Χριστουγεννιάτικες μέρες είναι, διαβάστε ένα ωραίο χριστουγεννιάτικο διήγημα του Στέφανου Δάφνη.

Με τα παιδιάτικα μάτια μου, έβλεπα πίσω από το τζάμι, τη σημαία του Παλαμηδιού, του κάστρου τ? Αναπλιού ψηλά και το σκοπό τυλιγμένο στο μανδύα του, να πηγαινοέρχεται στην τάπια με το τουφέκι στον ώμο. Στο φόντο του ουρανού η σιλουέτα του γραφόταν τεράστια, επιβλητική. Κάμποσες οριές πιο κάτω σάλευαν χαμόκλαδα, φραγκοσυκιές πρασίνιζαν κρεμασμένες στο βάραθρο.

Ένας ναύτης στο φεγγάρι

Ένας ναύτης ψηλά
στα κάτασπρα ντυμένος
τρέχει μες στο φεγγάρι.

Είχα έρωτες

Μες το βυθό του ονείρου σου θα 'ρθώ
με το μυαλό μου το υγρό
να λιώνει.

Δεν έχω γράψει ποιήματα
μέσα σε κρότους
μέσα σε κρότους
κύλησε η ζωή μου.

Προσχέδια για τη Μακρόνησο Ι

Με το μελτέμι σου που δυναμώνει τη νύχτα
με τη νύχτα σου που δυναμώνει τη σιωπή
και μ' ένα συρματόπλεγμα τριγύρω στην καρδιά σου

Εμβατήριο  Πένθιμο και Κατακόρυφο

Στο ταβάνι βλέπω τους γύψους.
Μαίανδροι στο χορό τους με τραβάνε.
Η ευτυχία μου, σκέπτομαι, θα 'ναι
ζήτημα ύψους.

Σύμβολα ζωής υπερτέρας,
ρόδα αναλλοίωτα, μετουσιωμένα,
λευκές άκανθες ολόγυρα σ' ένα
Αμάλθειο κέρας.