Θοδωρής Αβραμίδης

Στις σημερινές μέρες οι ικανότητες και οι υποχρεώσεις του άντρα και της γυναίκας είναι ίσες. Έτσι, οι γυναίκες απέκτησαν το δικαίωμα εργασίας, συμμετοχής σε εκδηλώσεις και άλλα πολλά.

Ζέπος Εμμανουήλ, Η Μάνα, 1961, Εθνική Πινακοθήκη, Π.4646

Οι μητέρες στις μέρες μας ξοδεύουν υπερβολικά πολλές ώρες την ημέρα στη δουλειά, με αποτέλεσμα εμείς, τα παιδιά, κάποιες φορές να νιώθουμε παραμελημένα. Οι ικανότητες, αντοχές με τις οποίες ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της καθημερινά η μαμά μου φαίνονται σαν άθλος στα δικά μου μάτια, πραγματικά. Δουλεύει κάμποσες ώρες στο νοσοκομείο και όταν έρχεται η στιγμή που σχολάει, που λαχταράει και ανυπομονεί τόσο, πάει σπίτι και την περιμένουν ένα σωρό δουλειές: συγύρισμα, να καθαρίσει, να τακτοποιήσει, να μαγειρέψει για τα παιδιά της, να τα διαβάσει και άλλες τόσες δουλειές, που κάνουν το γονιό κυριολεκτικά πτώμα. Και η δουλειά της ακόμα δεν έχει τελειώσει...

Αφού έχει εξαντληθεί απ' όλα αυτά, ύστερα έχει να αντιμετωπίσει τη θλίψη, τη μοναξιά, την γκρίνια, την παραμέληση που νιώθει το παιδί της, επειδή δεν ασχολείται ιδιαίτερα μ' αυτό, λόγω των άλλων τόσων εργασιών και υποχρεώσεών της.

Εκείνο, όμως, που πραγματικά έρχεται και αποτελειώνει την όλη κατάσταση είναι όταν οι γονείς είναι χωρισμένοι. Στην προκειμένη περίπτωση, όλη η δουλειά ανατίθεται σ' αυτήν. Εγώ προσωπικά, βλέποντας την τόση κούραση της μαμάς μου, κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου, για να ελαφρύνω την όλη κατάσταση. Δε ζητάω ιδιαίτερη βοήθεια για τα μαθήματα, μπας και βρει έστω και λίγο χρόνο να ξεκουραστεί και να χαλαρώσει, τη βοηθάω, όσο μπορώ φυσικά, γιατί έχω κι εγώ τις δικές μου υποχρεώσεις, στις δουλειές του σπιτιού και προσπαθώ να μη την επιβαρύνω κι άλλο με τη δικιά μου γκρίνια και να μη τη φορτώνω με πρόσθετες σκοτούρες.

Όπως κι αν έχει όμως, η σύγχρονη μητέρα είναι μια ηρωίδα της καθημερινότητας!

< Προηγούμενο		Επόμενο >