ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Γενικά

Στο σχολείο μας καθιερώνεται και διοργανώνεται διαγωνισμός ανάγνωσης για την ανάδειξη των καλύτερων αναγνωστών.

Στόχος

Στόχος του διαγωνισμού είναι να μάθουν οι μαθητές να διαβάζουν σωστά και να εξοικειωθούν με την αξιολόγηση.

Ποιοι συμμετέχουν

Στο διαγωνισμό συμμετέχουν όλοι οι μαθητές και ως αναγνώστες και ως αξιολογητές.

Διαδικαστικά

Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί σε δύο φάσεις. Στην α' φάση οι μαθητές θα διαγωνιστούν κατά τμήμα και θα επιλεγούν μετά από αξιολόγηση οι δύο καλύτεροι (ή περισσότεροι σε περίπτωση ισοψηφίας) αναγνώστες. Στην β' φάση συμμετέχουν οι μαθητές που πρώτευσαν στην α' φάση, θα διαγωνιστούν σε επίπεδο σχολείου και θα επιλεγούν οι δέκα καλύτεροι αναγνώστες (ή περισσότεροι σε περίπτωση ισοψηφίας). Και στις δύο φάσεις αξιολογητές είναι οι μαθητές και οι καθηγητές.

Κριτήρια καλής ανάγνωσης

1. Διαβάζουμε δυνατά, καθαρά, χωρίς να κομπιάζουμε

2. Εφαρμόζουμε τα σημεία στίξης

3. Χρωματίζουμε ανάλογα τη φωνή μας

Τρόπος αξιολόγησης

Προσέχουμε αν αυτός που διαβάζει τηρεί τα παραπάνω κριτήρια και βαθμολογούμε από 0 ως 5

Κείμενα για το διαγωνισμό

Α Ποίηση: 4 πρώτες στροφές από τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν του Διονύσιου Σολωμού

1.

Σε γνωρίζω από την κόψη

του σπαθιού την τρομερή,

σε γνωρίζω από την όψη

που με βια μετράει τη γη

3.

Εκεί μέσα εκατοικούσες

πικραμένη, εντροπαλή,

κι ένα στόμα ακαρτερούσες,

«έλα πάλι», να σου πει.

2.

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη

των Ελλήνων τα ιερά,

και σαν πρώτα ανδρειωμένη,

χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

4.

Άργειε να 'ρθει εκείνη η μέρα,

κι ήταν όλα σιωπηλά,

γιατί τα 'σκιαζε η φοβέρα

και τα πλάκωνε η σκλαβιά

Β Πεζό, Λογοτεχνία: Το πιο γλυκό ψωμί

Κάποτε ήταν ένας πλούσιος βασιλιάς, πολύ πλούσιος, που ό,τι επιθυμούσε η καρδιά του το 'χε. Όλα τα είχε, και τον έλεγαν ευτυχισμένο, ώσπου έπαθε μια παράξενη ανορεξιά και δεν είχε όρεξη να βάλει τίποτα στο στόμα του. Σιγά σιγά αδυνάτιζε, κι άρχισε να γίνεται γκρινιάρης και παράξενος. Πολλοί γιατροί επήγαιναν και τον έβλεπαν, μα τα γιατρικά τους τίποτα δεν μπορούσαν να του κάμουν. Η ανορεξιά του βασιλιά όλο και κρατούσε, κι εκείνος έρεβε μέρα με την ημέρα. Τίποτα δε λιμπιζόταν να φάει? ούτε «του πουλιού το γάλα», που λέει ο λόγος.

Oπού κάποια μέρα, έτυχε να περνάει από το παλάτι του ένας ασπρομάλλης γέροντας φτωχός, που ήτανε όμως σοφός κι ήξερε από γιατρικά. Του είπανε λοιπόν για το βασιλιά, κι ανέβηκε να τον δει. «Μήπως κουράζεσαι, βασιλιά μου;», τον ρώτησε. «Τι λες, γιατρέ μου», του λέει ο βασιλιάς. «Όλη μέρα ξαπλωμένος απάνου στο θρόνο μου, ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι δεν κουνώ». «Μήπως έχεις έγνοιες και σκοτούρες για το λαό σου;» «Όχι, κάθε άλλο. Εγώ ζω ξέγνοιαστος, και καρφάκι δε μου καίεται για κανέναν!» «Μήπως επιθύμησες ποτέ σου κάτι και δεν μπόρεσες να το 'χεις;» «Oύτε κι αυτό! Βασιλιάς είμαι, κι ό,τι γυρέψω, το βλέπω μπροστά μου!...».

Γ Πεζό, επίσημο κείμενο: Λαογραφία

Στην ενότητα αυτή ανθολογούνται κείμενα, τα οποία θα σας βοηθήσουν να γνωρίσετε διάφορες όψεις του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού και να αντιληφθείτε την αξία των εθίμων, των παραδόσεων και των λαϊκών λογοτεχνικών εκφράσεων, όπως είναι το δημοτικό τραγούδι και ο Καραγκιόζης. Τις εκδηλώσεις του λαϊκού αυτού πολιτισμού σήμερα τις αντιμετωπίζουμε συνήθως ως ξεπερασμένες και αδιάφορες.

Ίσως τα κείμενα της ενότητας σας κάνουν να συνειδητοποιήσετε πως όλα αυτά που σήμερα λέμε ότι έχουν λαογραφικό ενδιαφέρον (δημοτικά τραγούδια, παραμύθια, παροιμίες κ.ά.) αποτελούσαν στοιχεία μιας παλαιότερης, όχι όμως και τόσο μακρινής, εποχής και διασώζουν τον πολιτισμό, την ιστορία, τις αξίες και την οργάνωση της παραδοσιακής κοινωνίας. Αν αυτός ο παραδοσιακός τρόπος ζωής και σκέψης σήμερα σας φαίνεται αδιάφορος, αξίζει να αναρωτηθείτε μήπως γι' αυτό ευθύνονται οι κυρίαρχες αξίες του σύγχρονου καταναλωτικού πολιτισμού, ο οποίος στηρίζεται στην εικόνα, στον ατομικισμό και στις υλικές απολαύσεις.