ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

 Ανεξαρτησία ελληνικού κράτους

1. Πρωτόκολλο περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος (3 Φεβρουαρίου 1830).

2. Συνθήκη Κωνσταντινουπόλεως (9 Ιουλίου 1812).

3. Πρωτόκολλο της Συνδιάσκεψης του Λονδίνου (30 Αυγούστου 1832): Το ελληνικό κράτος περιλαμβάνει την Πελοπόννησο με τα νησιά του Αργοσαρωνικού, τη Στερεά Ελλάδα, την Εύβοια, τις Σποράδες και τις Κυκλάδες.

Ιόνια Νησιά

1. Συνθήκη Λονδίνου (2 Νοεμβρίου 1863): Παραίτηση της Μεγάλης Βρετανίας α­πό το από το δικαίωμα προστασίας των Επτανήσων και ένωσή τους με την Ελλάδα κάτω από καθεστώς ουδετερότητας.

2. Πρωτόκολλο Λονδίνου (25 Ιανουαρίου 1804): Περιορίζει την ουδετερότητα μό­νο στην Κέρκυρα και τους Παξούς.

3. Ψήφισμα Βουλής Επτανήσου (23 Σεπτεμβρίου 1804): Ένωση με το ελληνικό κράτος.

 

Προσάρτηση Θεσσαλίας-Άρτας

1. Συνθήκη Βερολίνου (13 Ιουλίου 1878): Τροποποιείται η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, που δημιουργούσε τη «Μεγάλη Βουλγαρία», μετά το νικηφόρο πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1877-1878. Προτροπή προς την Οθωμανική κυβέρνηση για διακανονισμό της συνοριακής γραμμής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας - Ελλάδας με βάση την οροθετική γραμμή Πηνειός - Κάλαμος.

2. Σύμβαση Κωνσταντινούπολης (20 Ιουνίου 1881): Συνάπτεται μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Ελλάδα προσαρτά τη Θεσσαλία πλην της Ελασσόνας και την περιοχή της Άρτας.

 

Προσάρτηση Μακεδονίας. Ηπείρου, Κρήτης, νησιών Αιγαίου

1. Συνθήκη Λονδίνου (17 Μαΐου 1913): Η Αλβανία γίνεται αυτόνομο κράτος. Τα σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ορίζονται από τη γραμμή Αίνου-Μηδείας.

2. Συνθήκη Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913): Τα σύνορα Ελλάδας ? Βουλγαρίας ορίζονται στη γραμμή Μπέλες ? εκβολές Νέστου (προσάρτηση Ανατολικής Μακεδονίας).

3. Διακοίνωση των ευρωπαϊκών δυνάμεων (31 Ιανουαρίου 1914): Η Ελλάδα προσαρτά τα νησιά του Αιγαίου εκτός από την Ίμβρο και την Τένεδο. Η Κρήτη ενσωματώνεται στο ελληνικό κράτος την 1^η Δεκεμβρίου 1913.

 

Προσάρτηση Δυτικής Θράκης

1. Συνθήκη Νεϊγύ (14 Νοεμβρίου 1919): Παραίτηση της Βουλγαρίας από τη Δυτική Θράκη.

2. Συνθήκη Σεβρών (28 Ιουλίου 1920): Παραχωρείται στην Ελλάδα η Ανατολική Θράκη ως την Τσατάλτζα, η Ίμβρος, η Τένεδος και η περιοχή της Σμύρνης (επικυριαρχία και δημοψήφισμα μετά την παρέλευση πέντε ετών). Την ίδια μέρα υπογράφτηκε η Συνθήκη της Θράκης, με την οποία παραχωρείται στην Ελλάδα από τις Δυνάμεις της Entente η Δυτική Θράκη.

3. Συνθήκη Λωζάνης (14 Ιουλίου 1923): Η Ελλάδα διατηρεί τη Δυτική Θράκη, αλλά χάνει την περιοχή της Σμύρνης, την Ίμβρο και την Τένεδο.

Προσάρτηση Δωδεκανήσου

1. Συνθήκη Παρισίων (10 Φεβρουαρίου 1947): Τα Δωδεκάνησα παραχωρούνται στην Ελλάδα και επαναβεβαιώνεται η ισχύς της Ιταλοτουρκικής Συνθήκης της 24ης Ιουλίου 1924, που προβλέπει την παραίτηση της Τουρκίας από κάθε διεκδίκηση της Δωδεκανήσου.

 

Πηγή: Γεώργιος Κόκκινος - Βαγγέλης Δρακόπουλος, Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, 2002

< Προηγούμενο		Επόμενο >